تاریخ خبر : 5 شهریور 1402
محققان دانشگاه روچستر با موفقیت یک ژن طول عمر را از موش های صحرایی برهنه به موش عادی منتقل کردند که منجر به بهبود سلامت و افزایش طول عمر شد. موش‌های صحرایی برهنه که به دلیل مقاومت در برابر بیماری‌های مرتبط با افزایش سن شناخته شده‌اند، دارای ژنی هستند که اسید هیالورونیک با وزن مولکولی بالا (HMW-HA) را تولید می‌کند که وقتی به موش عادی منتقل شد، منجر به بهبود سلامت و افزایش تقریبی 4.4 درصدی در میانگین طول عمر موش ها شد.
موش های حفار برهنه که به خاطر طول عمر طولانی و مقاومت استثنایی خود در برابر بیماری های مرتبط با افزایش سن از جمله سرطان شناخته شده اند، مدت هاست توجه جامعه علمی را به خود جلب کرده اند. محققان روچستر با معرفی یک ژن خاص مسئول بهبود ترمیم و محافظت سلولی در موش ها، فرصت های هیجان انگیزی را برای کشف اسرار پیری و افزایش طول عمر انسان ایجاد کرده اند.
ورا گوربونوا، پروفسور زیست شناسی و پزشکی در روچستر، می گوید: «مطالعه ما این نتیجه را می دهد که مکانیسم های منحصر به فرد طول عمری که در گونه های پستانداران با عمر طولانی تکامل یافته است را می توان برای بهبود طول عمر پستانداران دیگر استفاده کرد.»
مکانیزم منحصر به فرد برای مقاومت در برابر سرطان
موش های حفار برهنه جوندگانی به اندازه موش هستند که می توانند تا 41 سال زندگی کنند، تقریباً ده برابر بیشتر از جوندگان دیگر. برخلاف بسیاری از گونه‌های دیگر، موش‌های حفاربرهنه با افزایش سن اغلب به بیماری‌هایی مانند تخریب عصبی، بیماری‌های قلبی عروقی، آرتریت و سرطان مبتلا نمی‌شوند.
محققان قبلاً کشف کرده بودند که این ژن یکی از مکانیسم‌های مسئول مقاومت غیرعادی موش‌های حفار برهنه در برابر سرطان است. در مقایسه با موش ها و انسان ها، موش های حفار برهنه حدود ده برابر بیشتر این ژن را در بدن خود دارند. هنگامی که محققان این ژن را از سلول‌های این موش خارج کردند، احتمال تشکیل تومور در سلول‌ها افزایش یافت.
گوربونوا، سلوانوف و همکارانشان می خواستند ببینند که آیا اثرات مثبت HMW-HA می تواند در حیوانات دیگر نیز دیده شود یا خیر؟
محققان دریافتند ، موش‌هایی عادی که این ژن به آنها انتقال داده شد ، محافظت بهتری در برابر تومورهای خود به خود و سرطان پوست ناشی از مواد شیمیایی داشتند. به علاوه، موش ها سلامت کلی خود را بهبود بخشیده و در مقایسه با موش های معمولی عمر طولانی تری داشتند. همچنین ، التهاب کمتری در قسمت‌های مختلف بدنشان دیده می‌شد (التهاب مشخصه پیری است) و روده سالم‌تری داشتند.
محققان معتقدند که این اثرات به دلیل توانایی این ژن در تنظیم مستقیم سیستم ایمنی است.
گوربونوا می گوید: «پروسه این تحقیقات 10 سال طول کشید. هدف بعدی ما انتقال این مزیت به انسان است.»
سلوانوف می‌گوید: «ما قبلاً مولکول‌هایی را شناسایی کرده‌ایم که تخریب هیالورونان را کاهش می‌دهند و در حال آزمایش آنها در آزمایش‌های پیش بالینی هستیم. امیدواریم که یافته‌های ما اولین و نه آخرین نتیجه را ارائه دهد که چگونه سازوکارهای طول عمر از گونه‌هایی با عمر طولانی می‌تواند به نفع طول عمر و سلامت انسان باشد.»
منبع : “Increased hyaluronan by naked mole-rat Has2 improves healthspan in mice” by Zhihui Zhang, Xiao Tian, J. Yuyang Lu, Kathryn Boit, Julia Ablaeva, Frances Tolibzoda Zakusilo, Stephan Emmrich, Denis Firsanov, Elena Rydkina, Seyed Ali Biashad, Quan Lu, Alexander Tyshkovskiy, Vadim N. Gladyshev, Steve Horvath, Andrei Seluanov and Vera Gorbunova, 23 August 2023, Nature.
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده