سابقهی مطالعه بر روی حیوانات به حدود ۲۴۰۰ سال پیش برمیگردد که مردم یونانی جراحیها و داروها را با استفاده از موشها ثبت کردند. محققان در زمانهای اولیه شناختند که موشها شباهتهای زیستی و ژنتیکی زیادی با انسانها دارند. به همین دلیل، محققان میتوانستند با مطالعه موشها، برای درک شرایط پزشکی مختلف، از جمله سرطان و بیماریهای نادر، تجربیات کسب کنند و راه های بهتری برای بهبود سریع تر بیابند. بر اساس یک مطالعه از سال ۲۰۱۶، موش خانگی Mus musculus گونهی خاص موش است که محققان در تحقیقات امروزی بیشتر از آن استفاده میکنند. موشها به ویژه در مطالعات ژنتیکی مفید هستند، زیرا محققان میتوانند به راحتی ژن یا DNA موش را تغییر دهند تا اثرات تغییرات ژنی خاص را بررسی کنند. مطالعات بر روی موش میتواند به دانشمندان کمک کند تا مکانیسمهای اولیه ی بیماریها را درک کنند، چگونگی انتقال آنها به فرزندان و آیندگان ، کارایی درمانهای پتانسیلی و اثربخشی درمان جدید را بررسی کنند. با این حال، لازم به ذکر است که دانشمندان تاکید میکنند که اینگونه مطالعات محدودیتهایی دارند و ممکن است همیشه تمامی پیچیدگیهای بیماریهای انسانی را به دقت بازتاب ندهند. بنابراین، محققان باید یافتههای مطالعات را در آزمایشهای بالینی تأیید کنند و قبل از اعمال آنها بر روی انسانها، کارآیی آنها را آزمایش کنند.
چند مورد از مزیت های تحقیقات بر روی موش:
مزیت سیستمی و تشابه : تحقیقات از سال ۲۰۱۶ نشان میدهد که سیستم عضوی در موشها شکل، ساختار و فیزیولوژی مشابهی با انسانها دارد.
موشها به همان شکلی که انسانها تشکیل میشوند، رشد میکنند و اعضای مشابهی مانند قلب، ریه، مغز، کلیه و همچنین سیستمهای عصبی، گوارشی، گردش خون و تولید مثل مشابهی دارند.
اهمیت اقتصادی: طبق گزارشی از سال ۲۰۲۲، موشها کوچک هستند، دوره عمر کوتاهی دارند و عملکرد خوبی دارند. آنها همچنین از رشد جمعیتی خوبی برخوردارند و به راحتی در مناطق کوچک زندگی و تولید مثل میکنند. اندازه کوچک، صرفه جویی هزینهای و رژیم غذایی انعطافپذیر از جمله اهمیتهای موفقیت آنها به عنوان یک سیستم مدل است.